Falastin van Sami Tamimi & Tara Wigley is één van mijn meest favoriete kookboeken. Ik heb er al zóveel uit gemaakt en het is allemaal even lekker. Ik ben intussen al toe aan het tweede exemplaar, want versie 1 heeft het helaas niet overleefd. Zie foto hieronder. Onze pup Lei houdt ook van lekker eten en wilde helpen met recepten uitzoeken. Uiteraard heb ik diezelfde dag een nieuw boek besteld.

Liefdesbrief aan Palestina

In dit kookboek van Sami Tamimi & Tara Wigley staan meer dan 100 recepten uit de Palestijnse keuken. Het boek is zoals ze zelf zeggen “een liefdesbrief aan Palestina, het land en zijn volk”. En dat dat is aan alles te merken: aan de vormgeving, de foto’s, de verhalen én natuurlijk de recepten. Het boek is duidelijk met liefde gemaakt. Wereldberoemde chef-kok Yotam Ottolenghi schreef het voorwoord en dat is niet zo vreemd, want hij en de schrijvers zijn nauw verbonden. Sami is medeoprichter van restaurant Ottolenghi en hij schreef samen met Yotam het kookboek Jeruzalem dat in 2012 verscheen (en waarvan je binnenkort ook een review kunt lezen op mijn blog). Tara, ook toegewijd aan de Midden-Oosterse keuken, groeide op in Londen en werd daar door de “Ottolenghi-familie” geadopteerd. Yotam noemt de schrijvers van het boek in het voorwoord “gastronomische reuzen” en daar moet ik hem groot gelijk in geven.

Tara en Sami hebben niet alleen traditionele Palestijnse gerechten in het kookboek opgenomen, maar zetten de klassieke gerechten in een nieuw licht. Hun doel is voornamelijk dat de moderne thuiskok hun recepten daadwerkelijk gaat koken. Dus geen ingewikkelde recepten, gerechten waar je een halve dag voor in de keuken moet staan of ingrediënten die nauwelijks te krijgen zijn.

Mezzeh

Uit het hoofdstuk Snacks, spreads en sauzen maak ik vaker gerechtjes die ik op tafel zet wanneer  we eters hebben, als opmaat naar het hoofdgerecht. Op de foto hieronder staat een aantal van deze mezzeh, die je allemaal een dag of nog langer van tevoren kunt maken. Links zie je een potje rode shatta. Deze pittige smaakmaker op basis van rode (of groene) pepers is supersimpel om te maken en ik ben er gek op. Je pept er eieren, groente, vis en vlees mee op, maar het is ook heerlijk om een stukje brood met labneh te besmeren en daar een lepeltje shatta op te doen. Labneh is een neutrale roomkaas die je naar wens kunt “aankleden”. Op het schaaltje rechtsonder heb ik hem met za’atar bestrooid en wat goede olijfolie erover gesprenkeld. In het boek staat hoe je zelf eenvoudig labneh kunt maken met yoghurt en geduld, maar ik haal altijd een bakje bij de Turkse winkel.

Linksonder zie je een zaden- en notenmengsel: pittig, zoet, krokant en echt verslavend lekker, dus ik maak altijd een voorraadje. Je kunt ze een week of twee bewaren in luchtdicht bakje, maar dat halen ze nooit. In het recept is het mengsel gemaakt met cashewnoten, zonnebloem- en pompoenpitten, maar andere combinaties van noten en zaden zijn net zo geslaagd.

Midden onder staat de zaytoun bil shatta, een olijvensalade met geroosterde paprika en shatta. Erg lekker, vooral omdat er ook ingelegde citroen in wordt verwerkt. En dan zie je op de foto boven nog twee schaaltjes met overheerlijke smeersels: m’tabbal en muhammara. De eerste is gemaakt van geblakerde aubergine en de tweede van geroosterde paprika. Als je deze mezzeh tijdens een etentje op tafel zet met wat platbrood erbij als vervoermiddel maak je iedereen blij.

Buffet

De gerechten op de foto hieronder maakte ik toen ik een groot aantal eters over de vloer had. Ik serveerde ze als buffet, zodat iedereen zelf kon opscheppen wat hij wilde. Ik loop ze van boven naar beneden na. Allereerst de pittige kruidensalade met kort ingelegde komkommer. Deze heeft een rijke smaak en het zadenmengsel dat erover gaat, geeft het extra crunch. Dan de schotel met gekruide zalm, tomaat ui en peterselie-olie. In het recept maken ze er spiezen van, maar voor een gezelschap van zo’n 20 man zonder barbecue, is dat niet te doen. Dus ik heb het in een grote braadpan bereid.. Het ziet er wat minder spannend uit dan in het boek, maar smaakte evengoed prima.

Voor de vegetariërs in het gezelschap maakte ik in de tajine de musaqa’a, een auberginegerecht met kikkererwten en tomaten, voedzaam en smakelijk. De lamskofta met tahin-yoghurtdip is een eigen interpretatie van het kofta-recept in het boek. Het schaaltje met olijven is een restant van de mezzeh dat ik op tafel had laten staan en waar ik nog wat feta doorheen had geschept.

Kip musakhan

De hoofdprijs gaat naar de kip musakhan. Deze heb ik al vaker gemaakt, want hij is zóóó lekker. Je eet hem het beste met je handen: beleg een stukje platbrood met een een pluk malse, kruidige kip, leg er wat sumak-uien op en schuif naar binnen. Het kan gebeuren dat wat vet van je hand richting elleboog druipt, maar dat mag de pret niet drukken. Hieronder zie je dat ik hem heb gemaakt met kipkluifjes, maar als ik het gerecht voor twee of vier maak, gebruik ik kippenbouten. Het gerecht helemaal onderaan is de rijsttaboulé, met onder andere tomaat, komkommer, bosui en verse kruiden. Al met al was een een zeer gevarieerd menu, dat zeer in de smaak viel bij onze gasten.

Tips

Ik heb uit Falastin nog veel meer gerechten gemaakt, en er zullen er nog heel wat volgen. Nog een paar tips voor als je zelf gaat koken uit het boek:

• Baby-romainesla met geblakerde aubergineyoghurt, gekneusde komkommer en shatta (blz. 96)
• Freekehsoep met kipgehaktballetjes (blz. 156)
• Viskubbeh uit de oven (blz. 201)
• Geroosterde kabeljauw met korianderkorst (blz. 204)
• Kippastei met shawarma (blz. 260)

Bij een aantal gerechten moet je er wel de tijd voor nemen om alles goed voor te bereiden: snijden, roosteren, marineren, enzovoort. Maar het is echt de moeite waard, de recepten zijn duidelijk beschreven en niet moeilijk, ze lukken altijd én het is echt genieten als je daarna aan tafel kunt. Voor mij is het het ultieme comfort food en Falastin krijgt van mij een dikke 10.

Heb je ook al mijn review van Mezcla gelezen? Ook deze kookboekschrijver heeft een connectie met Yotam Ottolenghi.

Algemene info

Titel: Falastin

Auteurs: Sami Tamimi en Tara Wigley

Voorwoord: Yotam Ottolenghi

Fontaine Uitgevers

Eerste uitgave: 2020

Fotografie: Jenny Zarins